Grái Kötturinn nei nei Fiðringurinn..

Fékk  þessa bráðskemmtilegu  fréttatilkynningu sem ég ætla  að deila  með  ykkur sem eruð  svo heppin að lesa síðuna  mína.   Ég  verð nú  bara að segja  að þessi  þróun hefur verið frábær  en mér  sýnist  hún  alveg komin  á  enda  eða hvað..???

Er þetta  ekki dásamlegt  líf....

Hafið það eins og þið  viljið og  hugsið um Gróðurhúsaáhrifin

Magnús G 

Gæfuspor....

Er  hugsanlegt  að  að  staða hvers  og  eins  sé  afrakstur af  því  hvernig  viðkomandi hefur  stigið  niður  á sínu  ferðalagi,  hvort  sporin  sem  tekin hafa  verið  eru  gæfuspor eða  ekki.    Ég  sá  í  bloggfærslu  hjá  kærri  vinkonu  minni  að  "Maður  ræður  því  sjálfur  hvað maður  gerir"  og  þess vegna  ræður  maður því  sjálfur  hvernig  maður  stígur  niður  á  ferðalagi  lífsins  og  staða  manns  ræðst  af  því  hvernig  sporin  eru í  fortíðinni...

Það  hefur  verið  mér  hugleikið  undanfarið  hvernig  hvernig  mín  spor  eru og  hvort  staða  mín  sé  í  samræmi  við  sporin  mín  og  svarið  er  já,  lóðbeint  samhengi er á  milli.  Ef  gæfusporin sem maður  stígur eru  fleiri en  hin  þá  líður  manni  vel og maður  nýtur  velgengni í  lífinu  og  rétt er að  taka  fram á þessum  að  velgengni í lífinu snýst um fleira en  peninga,  þó  að  þeir  séu  auðvitað  nauðsynlegir  til að auðga lífið  og  gera  það  skemmtilegra.  Skortur  á  peningum er  djöfullegur  og  veldur  miklum  vandræðum  hjá  mörgum  svo að  það  fari  nú  ekkert  á milli mála.

Mín  stærstu  gæfuspor  í  lífinu  eru  í  mínum  huga,  sporið  sem  ég  steig  þegar  ég  gifti  mig árið  1985,  yndislegri  konu  úr  Borgarnesi,  sem  gaf  mér  23 ár  og  á  með  mér  3  yndisleg  börn,  þetta  spor  hefur fært  mér  mikla  gæfu  og gleði  og gerir  enn.   Hitt  stóra  sporið  mitt  er  svo  þegar  ég  tók  sjálfan  mig  í  fangið  á  árunum  2003  og   2004  og  breytti  um  lífsstíl  í  grundvallaratriðum.   Minn  lífsstíll  var  að  draga  mig  til  dauða  í  hægt  en  örugglega,  alltof  feitur, hátt kólesteról,  þrek og  máttleysi,  slen,  beinþynnig  og  svo  mætti  lengi  telja,  engin regluleg líkamsrækt.  Í  þessu  ástandi var  ég  frekar  bölsýnn  og  satt að  segja  var  ég kvíðinn fyrir  framtíðinni.   Einhverntíma  á  árinu 2002  settist  á öxlina  á  mér  engill  sem sagði  mér  að  skipta um stefnu  og  það tók mig  u.m.þ.b.  eitt ár að  átta  mig.  

Ég  skipti  alveg um  lífsstíl,  ég  fór að  rækta  líkamann reglulega  með  frábærum árangri  og  ég  fór  að  rækta hugann  líka með  ekki síðri  árangri  því  hvort tveggja  er nauðsynlegt  öllum manneskjum  til að öðlast  vellíðan. 

Ég  hef  auðvitað  stigið  mörg  fleiri  gæfuspor í  lífinu,  sem hafa  fært  mér  fullt  að skemmtilegum  minningum og  marga  góða vini  og  kunningja  og  í  kvöld  ætla ég að  hitta nokkra  þeirra,  fólk  sem  var  samtíða  mér  Namibíu  fyrir  rúmum 10 árum. 

Vöndum  okkur  í  sporunum og  reynum að  hafa  gæfusporin fleiri  en  hin.

 

Set  inn  mynd  af  nokkrum austfirðingum sem komu  í  kaffi til mín  á  síðasta sunnudag,  Jökull, Svanhildur og  Svenni  frá  Eskifirði og  Hákon Örn  ættaður  frá Stöðvarfirði

Hafið þið  eins og  þið  viljið 

Magnús G