Það hafðist og gott betur..

Marbella komst í mark,  enginn dáinn, allir heilir og glaðir.  Marbella er semsagt  þríþrautarliðið okkar  sem var nafnlaust þangað til í gærkvöldi í Edinborgarhúsinu, þar sem við fögnuðum því að hafa komist í klakklaust í mark í fyrstu þríþrautinni okkar allra. Okkur gekk vel og vorum nálægt þeim tímum sem við settum okkur að ná.  Að vísu gleymdi Bella sundbolnum heima, en það reddaðist og  ég datt þegar ég kom á skiptistöðina á Ísafirði,  var búinn að gleyma því á lappirnar voru fastar við pedalana og ég hentist á hausinn en slapp með skrámur og lítilisháttar handarmeiðsl, þetta var samt töff.  Uppúr stendur að ferðin vestur var rosalega skemmtileg, gaman að keppa og skemmta sér með þessum frábæru vestfirðingum.   Ég er strax farinn að hlakka til næstu þríþrautar á Ísafirði og stefni á að taka þátt aftur á næsta ári.  Ég  vil nú nota tækifærið og þakka liðsfélögum mínum Öldu og Berglindi fyrir frábæra daga og  skemmtun og svo þeim Guðrúnu og Steina fyrir að mæta og hvetja okkur svona vel.   Ekki má svo gleyma að þakka Guðjóni Má fyrir samfylgdina vestur og Adda fyrir að koma með okkur á ballið í Edinborgarhúsinu,  ball sem var í daufara lagi fyrir vestfirsk böll.

7. september er mikill merkisdagur hjá mér og vekur alltaf upp blíðar minningar um skemmtilegan dag fyrir 23 árum þegar við Helga giftum okkur.

Hafið það eins og þið viljið.

Magnús G.