Kominn heim í Kópavog..

Shellmótið að baki,  okkar  menn þ.e.a.s.  Breiðablik 1  lenti í 4 sæti  mótsins  og þeir  töpuðu  bara  einum leik  af 10 sem þeir  spiluðu,  gerðu  3  jafntefli  og  unnu  6  leiki.   Frábær  árangur.   Þessir  dagar í  Vestmannaeyjum  voru  ákaflega  gefandi og  skemmtilegir.   Nú  tekur  við  nýtt  tímabil  hjá  mér  frá og  með  morgundeginum..  Fríið  sem ég ætlaði  mér  alltaf að  vera  í  í  einn mánuð  er  nú  á  enda  og alvara  lífsins  tekur við.    Ég  er  enn  að  vandræðast  með  doða  í  vinstri  hendinni  sem  háir mér  töluvert  sérstaklega á  lyklaborðinu á tölvunni og við  allar  fínhreyfingar.  

Það  eru  tvö  gullkorn  sem  eru  mér  ofarlega í  huga  þessa  dagana  og  þau  eru; 

"Þú  verður að læra  þá  erfiðu lexíu lífsins, að ekki munu allir  óska þér góðs  (Dan Rather)  og svo; 

"Okkar stærsta stund er ekki að  tapa  aldrei, heldur að rísa upp eftir hvern ósigur.  (Confusius)

 Hafið  það  eins og þið  viljið 

Magnús G. 

Hvað  gerir maður ekki fyrir  knattspyrnumenn ?